Χρησιμοποιώντας γεωλογικά δείγματα από τις εκβολές του ποταμού Υθαν (Ythan) στη Σκωτία, οι επιστήμονες απέδωσαν σε ένα στρώμα πάγου που έλιωσε ως την πιθανή πυροδότηση ενός μεγάλου γεγονότος κλιματικής αλλαγής πριν από 8.000 χρόνια.
Η ανάλυση που διενεργήθηκε από μία ομάδα γεωεπιστημόνων από τέσσερα πανεπιστήμια του Γιορκσάιρ με επικεφαλής τον Δρ. Graham Rush, μπορεί να δίνει ενδείξεις για το πώς η σημερινή απώλεια πάγου στη Γροιλανδία επηρεάζει τα κλιματικά συστήματα του κόσμου.
Πριν από περισσότερα από 8.000 χρόνια, ο Βόρειος Ατλαντικός και η Βόρεια Ευρώπη γνώρισαν σημαντική ψύξη λόγω αλλαγών σε ένα σημαντικό σύστημα ωκεάνιων ρευμάτων γνωστό ως Atlantic Meridional Overturning Circulation ή AMOC. Η αλλαγή στο AMOC επηρέασε επίσης τα παγκόσμια πρότυπα βροχοπτώσεων. Πιστεύεται ότι μια εισροή τεράστιας ποσότητας γλυκού νερού στις θάλασσες αλμυρού νερού του Βόρειου Ατλαντικού προκάλεσε τη διάσπαση του AMOC.
Η ερευνητική ομάδα πήρε δείγματα πυρήνα από το ίζημα στην εκβολή του ποταμού Υθαν για να δημιουργήσει μια εικόνα του τι συνέβη στα επίπεδα της θάλασσας πριν από 8.000 και πλέον χρόνια. Από την ανάλυση των μικρο-απολιθωμάτων και του ιζήματος στα δείγματα, διαπίστωσαν ότι οι αλλαγές της στάθμης της θάλασσας, από τις κανονικές διακυμάνσεις των περίπου δύο χιλιοστών το χρόνο αυξήθηκαν και έφτασαν τα 13 χιλιοστά το χρόνο κατά μέσο όρο οδηγώντας σε μεμονωμένα γεγονότα αύξησης της στάθμης της θάλασσας κατά 2 μέτρα περίπου όπως συνέβη στις εκβολές του Υθαν.
Η ανάλυση των δειγμάτων πυρήνα παρέχει περαιτέρω στοιχεία ότι υπήρχαν τουλάχιστον δύο κύριες πηγές γλυκού νερού που αποστράγγιζαν στον Βόρειο Ατλαντικό, προκαλώντας τις αλλαγές στο AMOC, και όχι μία μόνο πηγή όπως οι επιστήμονες πίστευαν προηγουμένως. Η άποψη που είχαν πολλοί επιστήμονες ήταν ότι το γλυκό νερό είχε προέλθει από μια γιγάντια λίμνη - τη λίμνη Agassiz-Ojibway, η οποία είχε το μέγεθος της Μαύρης Θάλασσας και βρισκόταν κοντά στο σημερινό βόρειο Οντάριο - η οποία είχε αποστραγγιστεί στον ωκεανό.
Σύμφωνα με τον Δρ Rush, αν και τεράστια, η λίμνη δεν ήταν αρκετά μεγάλη για να δικαιολογήσει την άνοδο της στάθμης της θάλασσας που παρατηρήθηκε. Αντίθετα, ο Δρ Rush και οι συνάδελφοί του πιστεύουν ότι το λιώσιμο του πάγου του κόλπου Hudson που κάλυπτε μεγάλο μέρος του ανατολικού Καναδά και των βορειοανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών προκάλεσε την έγχυση των τεράστιων ποσοτήτων νερού που εντοπίσθηκαν στα δείγματα που λήφθηκαν.
Η θερμική ενέργεια τροφοδοτεί το παγκόσμιο κλίμα και η διακοπή του ωκεάνιου ρεύματος είχε σημαντικές επιπτώσεις σε όλο τον κόσμο. Οι μέσες θερμοκρασίες στον Βόρειο Ατλαντικό και την Ευρώπη έπεσαν μεταξύ 1,5 και 5 βαθμούς Κελσίου και διήρκεσαν για περίπου 200 χρόνια, ενώ άλλες περιοχές παρουσίασαν υπερθέρμανση πάνω από το μέσο όρο. Τα επίπεδα βροχοπτώσεων αυξήθηκαν επίσης στην Ευρώπη, ενώ άλλα μέρη του κόσμου, όπως περιοχές της Αφρικής, παρουσίασαν ξηρότερες συνθήκες και εκτεταμένες περιόδους ξηρασίας.
Οι συντάκτες της μελέτης πιστεύουν ότι δίνουν μια εικόνα για το πώς το λιώσιμο των πάγων στη Γροιλανδία σήμερα μπορεί να επηρεάσει τα παγκόσμια κλιματικά συστήματα. Ο Δρ Rush πρόσθεσε: «Γνωρίζουμε ότι το AMOC επιβραδύνεται επί του παρόντος και, αν και ακόμη συζητείται, ορισμένες προβλέψεις δείχνουν ότι θα μπορούσε να διακοπεί εντελώς. Ωστόσο, κοιτάζοντας τα γεγονότα του παρελθόντος μπορούμε να μάθουμε περισσότερα για το τι προκαλεί αυτές τις αλλαγές και την πιθανότητά τους να ξανασυμβούν. Έχουμε δείξει ότι η ταχεία υποχώρηση του στρώματος πάγου, που μπορεί να συμβεί στη Γροιλανδία, μπορεί να προκαλέσει μια σειρά σημαντικές κλιματικές επιπτώσεις που θα είχαν πολύ ανησυχητικές συνέπειες».
Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό Quaternary Science Advances.
ΕΙΚΟΝΑ: Photo credit: Denis Felikson, Univ. of Texas. (CC BY 2.0).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Για ένα δισεκατομμύριο χρόνια, η περιστροφή της Γης διαρκούσε μόνο 19 ώρες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου