Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι η ζωή να είναι δυνατή σε ένα τέτοιο σύστημα. Αν και η συντριπτική πλειονότητα των δυνητικά κατοικήσιμων κόσμων περιστρέφεται γύρω από αστέρια τύπου κόκκινου νάνου, αυτό δεν σημαίνει ότι οι περισσότεροι κατοικήσιμοι κόσμοι έχουν έναν ήλιο κόκκινο νάνο. Οι κόκκινοι νάνοι είναι γνωστό ότι είναι βίαια ενεργοί στη νεαρή ηλικία τους. Εκπέμπουν ισχυρές εκλάμψεις που θα μπορούσαν να καταστρέψουν την ατμόσφαιρά των κοντινότερων πλανητών και ακόμη κι αν ένας πλανήτης μπορούσε να κρατήσει την ατμόσφαιρά του, θα εξακολουθούσε να είναι λουσμένος από ισχυρή ακτινοβολία. Μόνο όταν ωριμάσει ένας κόκκινος νάνος είναι σχετικά ήρεμος και σταθερός. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό από τις συνθήκες στο δικό μας πλανητικό σύστημα, διότι τα μεγαλύτερα αστέρια όπως ο ήλιος μας, είναι αρκετά ήρεμα καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Δεδομένου ότι οι δυνητικά κατοικήσιμοι πλανήτες στα συστήματα των άστρων τύπου κόκκινων νάνων πρέπει να περιφέρονται πολύ κοντά στα άστρα τους ώστε να λαμβάνουν επαρκή θερμότητα, υπάρχει η αμφιβολία ότι ακόμη και στις καλύτερες συνθήκες η ζωή σε έναν τέτοιο κόσμο δεν θα μπορούσε ποτέ να αποκτήσει μια καλή βάση. Το περιβάλλον είναι πολύ σκληρό για την ζωή εν τη γενέσει της.
Αλλά μια νέα μελέτη δίνει στους εξωβιολόγους μια εκπληκτική ελπίδα. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, επικεντρώνεται στις υπερεκλάμψεις ερυθρών νάνων και στην ακτινοβολία που εκπέμπουν. Αυτές οι εκλάμψεις εκπέμπουν μεγάλη ποσότητα ακτίνων Χ και υπεριώδους ακτινοβολίας. Για έναν νεαρό πλανήτη με ατμόσφαιρα, οι περισσότερες από τις ακτίνες Χ δεν θα έφταναν ποτέ στην επιφάνεια, αλλά ο νέος κόσμος θα εξακολουθούσε να λούζεται από την υπεριώδη ακτινοβολία. Η ομάδα ήθελε να μάθει πόσο εχθρική θα ήταν αυτή η υπεριώδης ακτινοβολία για την πρώιμη ζωή, έτσι έλουσαν μικρόβια με υπεριώδη ακτινοβολία παρόμοια με αυτή των κόκκινων νάνων.
Η μελέτη εξέτασε δύο τύπους βακτηρίων. Το Deinococcus radiodurans είναι μια ποικιλία που είναι γνωστό ότι είναι ανεκτική στην υπεριώδη ακτινοβολία, ενώ η Escherichia coli είναι γνωστό ότι είναι ευαίσθητη στην ακτινοβολία. Έλουσαν κάθε ποικιλία σε επίπεδα υπεριώδους ακτινοβολίας που θα ήταν τυπική στις αποστάσεις των κόσμων TRAPPIST e, f και g, που είναι οι πιο δυνητικά κατοικήσιμοι. Τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά για την παραλλαγή του E. coli, καθώς μια προσομοίωση έκλαμψης τα αποστειρώνει κάτω από το όριο ανίχνευσης για τον πλησιέστερο στο άστρο κόσμο με κάποιο ελάχιστο ποσοστό επιβίωσης για τον πιο μακρινό. Αλλά τα D. radiodurans τα πήγαν αρκετά καλά. Μόνο περίπου 1 στα 600 εκατομμύρια επέζησε από μια προσομοίωση έκλαμψης για τον πλησιέστερο κόσμο, αλλά δεδομένου του τυπικού χρονικού διαστήματος μεταξύ των εκλάμψεων, τα βακτήρια θα διατηρούσαν μια ικανή πληθυσμιακή βάση που θα επέτρεπε τον εκ νέου ταχύτατο πολλαπλασιασμό τους. Και, φυσικά, σε έναν κόσμο με τακτικές εκλάμψεις, θα υπήρχε μια διαφορετική εξελικτική γραμμή ώστε η ζωή να γίνει πιο ανθεκτική στην υπεριώδη ακτινοβολία από ότι στην Γη.
Φαίνεται λοιπόν ότι ενώ η πρώιμη ζωή στο σύστημα TRAPPIST μπορεί να έχει έναν σκληρό εξελικτικό δρόμο, οι υπερεκλάμψεις δεν θα αποστείρωναν τους πλανήτες. Η ζωή μπορεί τελικά να είναι κοινή για τους κόσμους των κόκκινων νάνων εφόσον ξεπερνούσε τα πρώτα ευαίσθητα στάδια.
ΕΙΚΟΝΑ: Καλλιτεχνική απόδοση της άποψης του κόκκινου άστρου πάνω από έναν πλανήτη του συστήματος TRAPPIST-1. Credit: Hubble ESA. (CC BY 2.0).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: TRAPPIST-1: οι εξωτερικοί πλανήτες του συστήματος, πιθανά διατηρούν νερό στην επιφάνειά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου