Ευρισκόμενο περίπου 5.000 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Κύκνου, το Abell 78 είναι ένας ασυνήθιστος τύπος πλανητικού νεφελώματος. Μετά την εξάντληση του πυρηνικού καυσίμου τους, τα αστέρια με μάζα από περίπου 0,8 έως οκτώ φορές την μάζα του Ήλιου μας καταρρέουν για να σχηματίσουν πυκνά και ζεστά λευκά αστέρια νάνους.
Καθώς αυτή η διαδικασία συμβαίνει, το αστέρι που πεθαίνει εκτοξεύει τα εξωτερικά του στρώματα αερίων, σχηματίζοντας ένα περίπλοκο νέφος αερίου και σκόνης γνωστό ως πλανητικό νεφέλωμα (δεν έχει σχέση με τους πλανήτες, αλλά στα παλαιά τηλεσκόπια τα νέφη αυτά έμοιαζαν με δίσκους μακρινών πλανητών).
Αυτό το φαινόμενο δεν είναι ασυνήθιστο και τα πλανητικά νεφελώματα αποτελούν δημοφιλή στόχο για τους αστροφωτογράφους λόγω των όμορφων και περίπλοκων σχημάτων τους.
Ωστόσο μερικά από αυτά, όπως το Abell 78 είναι το αποτέλεσμα ενός λεγόμενου «αναγεννημένου» αστέρα. Αν και ο πυρήνας του αστεριού έχει σταματήσει να καίει υδρογόνο και ήλιο, ένας θερμοπυρηνικός πίδακας στην επιφάνειά του εκτοξεύει υλικό με υψηλές ταχύτητες. Αυτή η εκτόξευση υλικού ανακατεύει και ανανεώνει το υλικό του παλιού νεφελώματος, παράγοντας τα νήματα και το ακανόνιστο κέλυφος γύρω από το κεντρικό αστέρι που φαίνονται σε αυτήν την εικόνα, η οποία λήφθηκε από το Hubble's με την υψηλής ευκρίνειας κάμερα Wide Field Camera 3.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Credit: ESA/Hubble & NASA, M. Guerrero; Acknowledgment: Judy Schmidt. (CC BY 2.0).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Νέα θεωρία για την διαστολή του Σύμπαντος, προσπαθεί να γεφυρώσει τα κενά στην κατανόηση του φαινομένου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου