Οι επιστήμονες ανακαλύπτουν συνεχώς νέους πλανήτες γύρω από κοντινά και μακρινά άστρα και αρκετοί από αυτούς φαίνεται ότι μοιάζουν με τον δικό μας. Ακόμα και με τα ισχυρότερα τηλεσκόπια είναι αδύνατο να παρατηρήσει κανείς την επιφάνεια τόσο μακρινών κόσμων. Οι γειτονικοί πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος μόλις τελευταία άρχισαν να μας δείχνουν τις λεπτομέρειές τους χάρη στις διαστημικές αποστολές. Πώς λοιπόν κάποια πλανήτες χαρακτηρίζονται παρόμοιοι με την Γη;
Εως σήμερα, έχουν ανακαλυφθεί 30.039 αστεροειδείς κοντά στη Γη. Πρόκειται για βραχώδη σώματα που περιφέρονται γύρω από τον ήλιο σε μια τροχιά που τα φέρνει κοντά στην τροχιά της Γης. Τα περισσότερα από αυτά ανακαλύφθηκαν την τελευταία δεκαετία, δείχνοντας πώς η ικανότητα των ερευνητών να ανακαλύπτουν δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς βελτιώνεται ραγδαία.
Ένα γιγαντιαίο κύμα καύσωνα, έπληξε τελευταία τον Δία! Το κύμα έφτασε να αποκτήσει τελικά μια διάμετρο 130.000 χιλιομέτρων, έφθασε σε θερμοκρασίες 700οC και ταξίδεψε με ταχύτητες έως και 2.400 μέτρα το δευτερόλεπτο όταν ξεκίνησε από τον βόρειο πόλο του πλανήτη. Αυτό το φαινόμενο, υποστηρίζουν οι επιστήμονες, μπορεί να εξηγήσει γιατί ο μεγαλύτερος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα είναι πολύ θερμότερος από το αναμενόμενο.
Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS), μια διεθνής ομάδα αστρονόμων εντόπισε έναν παλιό και ζεστό εξωγήινο κόσμο που μοιάζει με τον Δία σε τροχιά γύρω από ένα αστέρι σχετικά παρόμοιο με τον Ήλιο. Ο νεοανακαλυφθείς εξωπλανήτης, που ονομάζεται TOI-5542 b, έχει τις διαστάσεις του Δία και είναι περίπου 30% πιο «βαρύς» από τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.
Νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Curtin διαπίστωσε ότι η επόμενη υπερήπειρος του κόσμου, η Αμασία, πιθανότατα θα σχηματιστεί όταν ο Ειρηνικός Ωκεανός κλείσει σε 200 έως 300 εκατομμύρια χρόνια.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο National Science Review και η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε έναν υπερυπολογιστή για να προσομοιώσει πώς σχηματίζεται μια υπερήπειρος. Διαπίστωσε ότι επειδή το εσωτερικό της Γης ψύχεται για δισεκατομμύρια χρόνια, το πάχος και η αντοχή των πλακών κάτω από τους ωκεανούς μειώνεται με το χρόνο, καθιστώντας δύσκολη την δημιουργία υπερηπείρων λόγω «κλεισίματος» των νεώτερων ωκεανών, όπως είναι ο Ατλαντικός και ο Ινδικός ωκεανός, αυτό όμως θα μπορούσε να γίνει λόγω του αρχαιότερου ωκεανού, δηλαδή του Ειρηνικού.