Ο πλανήτης μας βρίσκεται
στην κατοικήσιμη ζώνη του ήλιου μας, την ιδιαίτερη εκείνη περιοχή όπου το νερό
μπορεί να είναι σε υγρή μορφή στην επιφάνεια ενός βραχώδους υποστρώματος.
Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο ιδιαίτερο πράγμα για
εμάς: βρισκόμαστε επίσης στη γαλαξιακή κατοικήσιμη ζώνη, την περιοχή εντός του
Γαλαξία μας όπου ο ρυθμός σχηματισμού άστρων είναι ο «σωστός» για την ύπαρξή
μας.
Βρισκόμαστε μέσα σε ένα
ασύλληπτα μεγάλο σύμπαν με εκατομμύρια δυνητικά κατοικήσιμους κόσμους, πράγμα
που σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει μια ποικιλία ζωής πέρα από αυτό που μπορούμε
να φανταστούμε. Πλάσματα
δομημένα με βάση το πυρίτιο και όχι τον άνθρακα ή οργανισμοί που αναπνέουν
υδρογόνο αντί για οξυγόνο. Αλλά
ανεξάρτητα από το πόσο περίεργη και θαυμαστή μπορεί να είναι η εξωγήινη ζωή, θα
πρέπει να εξακολουθεί να διέπεται από τους ίδιους παγκόσμιους φυσικούς νόμους
και συνεπώς με την ίδια χημεία με τη ζωή στη Γη, και αυτό σημαίνει ότι θα
χρειάζεται έναν χημικό διαλύτη.
Οι παραλίες και οι
αμμοθίνες περιορίζονται ολοένα και περισσότερο ανάμεσα στην άνοδο της στάθμης
της θάλασσας και τις ανθρώπινες υποδομές. Ολλανδοί
ερευνητές ανακάλυψαν ότι στις μέρες μας, όταν κάποιος βρεθεί σε μια τυχαία
παραλία οπουδήποτε στον κόσμο, χρειάζεται να περπατήσετε μόνο 390 μέτρα κατά
μέσο όρο για να βρεθεί στον πλησιέστερο δρόμο ή κτίριο.
Αν και αυτή η μικρή απόσταση με τα πόδια μπορεί
να φαίνεται βολική αν θέλετε να περάσετε μια μέρα στην παραλία, είναι κακό νέο
για την προστασία μας από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, τα αποθέματα
πόσιμου νερού και τη βιοποικιλότητα.
Μια ομάδα χημικών και
πλανητικών επιστημόνων από το Worcester Polytechnic Institute, το Nanoplanet
Consulting και το MIT ανακάλυψε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία μια μορφή ζωής που
χρησιμοποιεί το θειικό οξύ ως υγρό διαλυτικό μέσο, θα μπορούσε να υπάρχει σε μερικά
από τα σύννεφα που καλύπτουν τον πλανήτη Αφροδίτη.
Η ομάδα δημοσίευσε την εργασία της στον
διακομιστή προδημοσιεύσεων arXiv.
