Στις 19 Νοεμβρίου 2022, λίγο λιγότερο από τέσσερις ώρες πριν από την πρόσκρουσή του με την Γη ανακαλύφθηκε ένας άγνωστος μικρός αστεροειδής, δοκιμάζοντας τις δυνατότητες και τα ανακλαστικά του αναπτυσσομένου συστήματος πλανητικής άμυνας.
Η αρχική ανακάλυψη του αστεροειδούς 2022 WJ1 έγινε από το Catalina Sky Survey – ένα από τα προγράμματα που είναι αφιερωμένα στην ανακάλυψη και παρακολούθηση αντικειμένων κοντά στη Γη (Near Earth Objects – NEO). Μετά την ειδοποίηση πιθανής πρόσκρουσης, ερευνητές από όλες τις Η.Π.Α. επαλήθευσαν τις παρατηρήσεις του νέου αστεροειδούς. Λιγότερο από 30 λεπτά από την αρχική ανακάλυψη, η πρόσκρουση επιβεβαιώθηκε με εξαιρετική ακρίβεια: ο μικρός αστεροειδής, πιθανότατα λιγότερο από ένα μέτρο σε διάμετρο, επρόκειτο να χτυπήσει κάπου μεταξύ της λίμνης Ίρις και της λίμνης Οντάριο, κοντά στα σύνορα ΗΠΑ-Καναδά, γύρω στις 09:27 CET (Central European Time). Ακριβώς την προβλεπόμενη ώρα, ένας αστεροειδής διαμέτρου περίπου ενός μέτρου εισήλθε στην ατμόσφαιρα και μετατράπηκε σε μια λαμπρή βολίδα πάνω από την αναμενόμενη τοποθεσία. Αυτή ήταν η έκτη πρόσκρουση αστεροειδούς που προβλέφθηκε με ακρίβεια.
Λόγω του τρόπου με τον οποίο σχηματίστηκε το Ηλιακό Σύστημα, τα μικρά αντικείμενα αποτελούν την πλειοψηφία των σωμάτων που το αποτελούν. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 40-50 εκατομμύρια μικροί αστεροειδείς και «μόλις» 1.000 μεγάλοι, ικανοί να μετατραπούν σε δολοφόνους πλανητών. Οι υπόλοιποι κατατάσσονται κάπου ανάμεσα.
Αυτήν τη στιγμή οι επιστήμονες γνωρίζουν περισσότερους από 1,1 εκατομμύρια αστεροειδείς, αν και υπάρχουν πολλοί περισσότεροι εκεί έξω. Από αυτούς, περίπου 30.600 ταξιδεύουν σε μια τροχιά που τους φέρνει κοντά στη γη. Αυτοί είναι οι «αστεροειδείς κοντά στη Γη» (Near Earth Asteroids - NEAs). Τα καθησυχαστικά νέα είναι ότι πάνω από το 95% των γιγαντιαίων αστεροειδών υπολογίζεται ότι έχουν ήδη βρεθεί –– και κανένας δεν προκαλεί ανησυχία για τα επόμενα εκατό χρόνια. Οι αστρονόμοι πάντως ψάχνουν ακούραστα και για τους υπόλοιπους. Μικροί αστεροειδείς μεγέθους ενός μέτρου χτυπούν τη Γη κάθε δύο εβδομάδες περίπου. Προσθέτουν στην κατανόησή μας για τους πληθυσμούς των αστεροειδών, τις βολίδες και τη σύνθεση τους, αλλά δεν αποτελούν μεγάλη προτεραιότητα όσον αφορά την Πλανητική Άμυνα, επειδή δεν αποτελούν πραγματικό κίνδυνο.
Τα αντικείμενα που απασχολούν περισσότερο είναι οι ενδιάμεσοι αστεροειδείς που είναι αρκετά μεγάλοι για να κάνουν σημαντική ζημιά σε περίπτωση πρόσκρουσης και υπάρχουν αρκετοί από αυτούς εκεί έξω που ξέρουμε ότι κάποια στιγμή θα καταλήξουν μοιραία στον πλανήτη μας. Η περίφημη πρόσκρουση του Τσελιάμπινσκ τον Φεβρουάριο του 2013 και η πρόσκρουση Tunguska τον Ιούνιο του 1908 εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία και όσον αφορά την έγκαιρη ανακάλυψη αυτών των αστεροειδών, υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να γίνει.
Για τον λόγο αυτό, το Γραφείο Πλανητικής Άμυνας της ESA σχεδιάζει νέα τηλεσκόπια εδάφους και αποστολές στο διάστημα για να βελτιώσει τις ικανότητες ανίχνευσης αστεροειδών. Προβλέπεται σύντομα η αποστολή Hera στον αστεροειδή Δίμορφο που χτυπήθηκε πρόσφατα από την αποστολή DART της NASA σε μια δοκιμή εκτροπής αστεροειδών, καθώς και στενότερη συνεργασία με τη διεθνή κοινότητα ώστε να προετοιμαστεί για το σενάριο κατά το οποίο ένας μεγαλύτερος αστεροειδής ανακαλύπτεται σε πορεία σύγκρουσης.
ΕΙΚΟΝΑ: Τμήμα του αστεροειδή που έπεσε στις 15 Φεβρουαρίου 2013 εβδομήντα χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης Chelyabinsk στην βόρεια Ρωσία. Ο αστεροειδής είχε διάμετρο περίπου 17 μέτρα και βάρος 9.000 τόνους! Credit: James St. John. (CC BY 2.0).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο πλανήτης Ερμής είναι ένας επιζώντας από το πρώιμο Ηλιακό σύστημα, σύμφωνα με νέα μελέτη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου