Το New Horizons της NASA ανιχνεύει σκονισμένους υπαινιγμούς για μια πολύ μεγαλύτερη ζώνη Kuiper!

Νέες παρατηρήσεις από το διαστημικό σκάφος New Horizons της NASA υπαινίσσονται ότι η Ζώνη Kuiper - η τεράστια, μακρινή εξωτερική ζώνη του ηλιακού μας συστήματος που αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες παγωμένα, βραχώδη πλανητικά δομικά στοιχεία - μπορεί να εκτείνεται πολύ πιο μακριά από ό, τι πιστεύαμε.

Κινούμενο στα εξωτερικά, όπως πίστευαν οι επιστήμονες, άκρα της ζώνης Kuiper, σχεδόν 60 φορές πιο μακριά από τον ήλιο από ότι βρίσκεται η Γη, το New Horizons ανιχνεύει υψηλότερα από τα αναμενόμενα επίπεδα σκόνης - μικροσκοπικά παγωμένα υπολείμματα συγκρούσεων μεταξύ των μεγαλύτερων Αντικειμένων της Ζώνης Kuiper (KBOs) και σωματίδια που εκτοξεύθηκαν από τα KBOs και σπρώχνονται από τον ηλιακό άνεμο έξω από το πλανητικό μας σύστημα.

Οι παρατηρήσεις δείχνουν να αψηφούν τα επιστημονικά μοντέλα που προβλέπουν ότι η πυκνότητα της σκόνης θα πρέπει να αρχίσει να μειώνεται πολύ πριν την απόσταση αυτή. Αντίθετα, οδηγούν σε ένα αυξανόμενο σύνολο στοιχείων που υποδηλώνουν ότι το εξωτερικό άκρο της ζώνης Kuiper θα μπορούσε να εκτείνεται δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακρύτερα από τις τρέχουσες εκτιμήσεις —ή ότι θα μπορούσε να υπάρχει ακόμη και μια δεύτερη ζώνη πέρα από αυτή που ήδη γνωρίζουμε.

«Το New Horizons κάνει τις πρώτες άμεσες μετρήσεις της διαπλανητικής σκόνης πολύ πέρα από τον Ποσειδώνα και τον Πλούτωνα, έτσι ώστε κάθε παρατήρηση να οδηγεί σε μια ανακάλυψη», δήλωσε ο Alex Doner, επικεφαλής συγγραφέας της εργασίας και μεταπτυχιακός φοιτητής φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.

Το συναρπαστικό ταξίδι άνω των 9 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων και διάρκειας 18 ετών του New Horizon στο ηλιακό μας σύστημα, περιελάμβανε τις ιστορικές πτήσεις στον Πλούτωνα το 2015 και το αντικείμενο Arrokoth της ζώνης Kuiper το 2019. Τα πιο πρόσφατα, εκπληκτικά αποτελέσματα συγκεντρώθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια καθώς το New Horizons ταξίδεψε από 45 έως 55 αστρονομικές μονάδες (AU) μακριά από τον ήλιο - με μία AU να είναι η απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου, περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα.

Το εξωτερικό άκρο (όπου η πυκνότητα των αντικειμένων αρχίζει να μειώνεται) πιστεύεται ότι είναι περίπου στις 50 AU, αλλά τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι η ζώνη μπορεί να εκτείνεται ακόμα και σε 80 AU ή περισσότερο.

Το New Horizons αναμένεται να έχει αρκετή ισχύ για να λειτουργήσει μέχρι τη δεκαετία του 2040, σε αποστάσεις πέρα από 100 AU από τον ήλιο. Μέχρι εκεί, λένε οι επιστήμονες της αποστολής, θα μπορούσε ενδεχομένως να καταγράψει ακόμη και τη μετάβαση σε μια περιοχή όπου τα διαστρικά πλέον σωματίδια κυριαρχούν της σκόνης. Με συμπληρωματικές τηλεσκοπικές παρατηρήσεις από τη Γη, το New Horizons, ως το μόνο διαστημόπλοιο που λειτουργεί και συλλέγει νέες πληροφορίες για τη Ζώνη Kuiper, είναι μια μοναδική ευκαιρία για να μας μάθει περισσότερα για τα KBOs, τις πηγές σκόνης, την έκταση της ζώνης και να μας δώσει μια ιδέα και για άλλους δίσκους σκόνης γύρω από άλλα αστέρια.

ΠΗΓΗ: https://phys.org/news/2024-02-nasa-horizons-dusty-hints-kuiper.html?utm_source=nwletter&utm_medium=email&utm_campaign=daily-nwletter

ΕΙΚΟΝΑ: Credits: Το ΚΒΟs Arrokoth. NASA/JohnsHopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest ResearchInstitute/Roman Tkachenko. (Public Domain).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο κομήτης του Χάλεϋ, ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι της επιστροφής του!