Είναι ασυνήθιστα μπλε στο ορατό φως, γεγονός που τους ξεχωρίζει από άλλους γαλαξίες που εκπέμπουν περισσότερο υπέρυθρο φως. Οι αστροφυσικοί μελετούν τους BCG επειδή παρέχουν ένα σχετικά κοντινό ισοδύναμο για τους γαλαξίες του πρώιμου σύμπαντος. Αυτό σημαίνει ότι οι BCG μπορούν να βοηθήσουν τους επιστήμονες να μάθουν περισσότερα για το σχηματισμό και την εξέλιξη των γαλαξιών που συνέβαινε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.
Το Hubble απεικόνισε το ESO 185-IG013 σε υπεριώδη, ορατά και υπέρυθρα μήκη κύματος για να αποκαλύψει λεπτομέρειες για το παρελθόν του και την δομή του. Εκατοντάδες νεαρά αστρικά σμήνη, πολλά από τα οποία είναι νεότερα από 100 εκατομμύρια χρόνια, βρίσκονται στον γαλαξία αυτόν. Ένας μεγάλος αριθμός αστρικών σμηνών είναι μόλις 3,5 εκατομμυρίων ετών—σχετικά βρέφη σε σύγκριση με τη χρονική κλίμακα του σύμπαντός μας. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι πολλά από αυτά τα νεότερα σμήνη δεν θα διαρκέσουν, καθώς συχνά αφανίζονται αφού αποβάλουν πάρα πολύ από τα αέρια τους.
Ο μεγάλος αριθμός νεαρών αστρικών σμηνών δείχνει ότι αυτός ο γαλαξίας έλαβε μέρος μιας πρόσφατης σύγκρουσης και συγχώνευσης γαλαξιών. Η διαταραγμένη δομή του γαλαξία, που πιθανότατα προέκυψε από τις βίαιες αλληλεπιδράσεις αερίου και σκόνης κατά τη σύγκρουση, είναι ένα άλλο σημάδι αυτού του γεγονότος. Η συγχώνευση τροφοδότησε το σύστημα με πολλά καύσιμα για σχηματισμό άστρων, που συνεχίζει να λαμβάνει χώρα έως και σήμερα.
Ο ESO 185-IG013 περιέχει επίσης ένα κέλυφος, που φαίνεται σαν μια διάχυτη λάμψη που περιβάλλει το φωτεινό κέντρο του, το οποίο είναι ένα κοινό σημάδι συγχωνεύσεων γαλαξιών. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι σε μια συγχώνευση γαλαξιών, ο μικρότερος από τους δύο αλληλεπιδρώντες γαλαξίες διαταράσσεται από τον μεγαλύτερο γαλαξία, χάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του υλικού του. Το απελευθερωμένο αυτό υλικό, στη συνέχεια έλκεται ξανά από τη βαρύτητα του νέου μεγαλύτερου γαλαξία. Η πυκνή περιοχή όπου επανατοποθετείται το υλικό ονομάζεται κέλυφος και περιέχει πολλά αστρικά σμήνη. Εκτός από το κέλυφος, ο ESO 185-IG013 διαθέτει μια ουρά αερίου στα βορειοανατολικά.
Όλα τα αστέρια στο σύστημα έχουν συνολική μάζα λίγο μεγαλύτερη από 7 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του ήλιου μας, άρα σε γαλαξιακούς όρους είναι ένα μάλλον μικρό αντικείμενο. Το σύστημα βρίσκεται περίπου 260 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά.
ΕΙΚΟΝΑ: Credits: NASA, ESA, and R. Chandar (University of Toledo); Processing: Gladys Kober (NASA/Catholic University of America)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μια νέα πιθανή εξήγηση για τις διαφορές της ταχύτητας διαστολής του σύμπαντος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου