Εως σήμερα έχουν επιβεβαιωθεί περισσότεροι από 4.000 εξωπλανήτες - πλανήτες σε τροχιά γύρω από αστέρια εκτός από τον ήλιο - αλλά μόνο ένα κλάσμα από αυτούς φαίνεται να έχει τη δυνατότητα να διατηρήσει τη ζωή όπως την γνωρίζουμε.
Μία νέα έρευνα του πανεπιστημίου Okanagan της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά μελετά τη γεωλογία του σχηματισμού των πλανητών για να βοηθήσει στον εντοπισμό εκείνων που μπορεί να είναι ικανοί να υποστηρίξουν τη ζωή. «Η ανακάλυψη οποιουδήποτε πλανήτη είναι συναρπαστική, αλλά σχεδόν όλοι θέλουν να μάθουν εάν υπάρχουν πλανήτες σαν τη Γη με πυρήνες από σίδηρο», λέει ο Δρ Brendan Dyck, επίκουρος καθηγητής γεωλογίας και κύριος συγγραφέας της μελέτης. «Ελπίζουμε να βρούμε τέτοιους πλανήτες στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη, δηλαδή σε τέτοια απόσταση από τα αστέρια τους που να μπορούν να υποστηρίξουν υγρό νερό στις επιφάνειές τους».
Ενώ ο εντοπισμός πλανητών στην κατοικήσιμη ζώνη είναι ένα πρώτο βήμα για την επιλογή υποψήφιων κατοικήσιμων κόσμων, δεν αρκεί για να είναι αυτός ο πλανήτης πραγματικά κατοικήσιμος. Αν ένας βραχώδης πλανήτης μπορεί να έχει υγρό νερό, δεν σημαίνει ότι έχει κιόλας. Ο Άρης βρίσκεται εντός της κατοικήσιμης ζώνης και παρόλο που κάποτε είχε υγρό νερό, από καιρό έχει πλέον στεγνώσει. Σύμφωνα με τον Δρ Dyck, η γεωλογία και ο σχηματισμός αυτών των πλανητών μπορεί να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στον περιορισμό της αναζήτησης ανάμεσα στους υποψήφιους κατάλληλους πλανήτες. Η έρευνά του δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Astrophysical Journal Letters.
Τα ευρήματά της μελέτης δείχνουν ότι εάν γνωρίζουμε την ποσότητα σιδήρου που υπάρχει στο μανδύα ενός πλανήτη, μπορούμε να προβλέψουμε πόσο παχύς θα είναι ο φλοιός του και, με τη σειρά του, εάν μπορεί να υπάρχει υγρό νερό και ατμόσφαιρα.. Είναι ένας πιο ακριβής τρόπος αναγνώρισης πιθανών νέων κόσμων που μοιάζουν με τη Γη από το να βασιζόμαστε απλά και μόνο στη θέση τους στην κατοικήσιμη ζώνη.
Ο Δρ Dyck εξηγεί ότι σε οποιοδήποτε δεδομένο πλανητικό σύστημα, όλοι οι μικρότεροι βραχώδεις πλανήτες έχουν ένα κοινό σημείο - όλοι έχουν το ίδιο ποσοστό σιδήρου, ανάλογα με το αστέρι γύρω από το οποίο περιστρέφονται. Αυτό που τους διαφοροποιεί, είναι πόση ποσότητα σιδήρου περιέχεται στο μανδύα έναντι του πυρήνα. Καθώς σχηματίζεται ο πλανήτης, εκείνοι με μεγαλύτερο πυρήνα θα σχηματίσουν λεπτότερες κρούστες, ενώ εκείνοι με μικρότερους πυρήνες σχηματίζουν παχύτερες κρούστες πλούσιες σε σίδηρο, όπως ο Άρης. Το πάχος του πλανητικού φλοιού θα υπαγορεύσει έπειτα εάν ο πλανήτης μπορεί να υποστηρίξει την τεκτονική δραστηριότητα και πόσο νερό και ατμόσφαιρα μπορεί να υπάρχουν, βασικά συστατικά της ζωής όπως τη γνωρίζουμε.
Ενώ η τροχιά ενός πλανήτη μπορεί να βρίσκεται εντός της κατοικήσιμης ζώνης, η ιστορία του σχηματισμού του μπορεί τελικά να τον καταστήσει κατοικήσιμο ή όχι. Με θεμέλιο τη γεωλογία, θα μπορούμε να εξετάσουμε εάν ένας πλανήτης μπορεί να υποστηρίξει επιφανειακό νερό πριν προγραμματισθούν μελλοντικές διαστημικές αποστολές.
Το Οκτώβριο του 2021, η NASA, η Καναδική Υπηρεσία Διαστήματος και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος, θα θέσουν σε τροχιά το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST). Ο Δρ Dyck το περιγράφει ως τη χρυσή ευκαιρία για να επαληθεύσει τη μελέτη του. Ένας από τους στόχους του JWST θα είναι να διερευνήσει τις χημικές ιδιότητες των εξωηλιακών πλανητικών συστημάτων. Θα είναι σε θέση να μετρήσει την ποσότητα σιδήρου που υπάρχει σε αυτούς τους εξωγήινους κόσμους και να δώσει μια καλή ιδέα για το πώς μπορεί να μοιάζουν οι επιφάνειές τους και μπορεί ακόμη και να προσφέρει μια υπόδειξη για το αν είναι πραγματικά κατοικήσιμοι.
Είμαστε στα πρόθυρα να κάνουμε τεράστια βήματα για να κατανοήσουμε καλύτερα τους αμέτρητους πλανήτες γύρω μας και να ανακαλύψουμε πόσο μοναδική ή όχι είναι η Γη. Ίσως να είναι ακόμη νωρίς για να ξέρουμε αν κάποιος από αυτούς τους περίεργους νέους κόσμους περιέχει ζωή ή ακόμα και πολιτισμούς, αλλά όλη η έρευνα είναι συναρπαστική.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο πλανήτης Kepler-186f, ο πρώτος που επιβεβαιώθηκε με το μέγεθος της Γης και εντός της κατοικήσιμης ζώνης του άστρου του. Image Credit: NASAAmes/SETI Institute/JPL-Caltech. (CC BY 2.0).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η ανίχνευση οξυγόνου σε εξωπλανήτες, δεν αποτελεί ξεκάθαρη ένδειξη ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου