Κοπάζει η καταιγίδα που προκαλεί την κόκκινη κηλίδα του Δία;

Μια ομάδα ερευνητών που συνεργάζεται με το Aix-Marseille Université ανακάλυψε στοιχεία που υποδηλώνουν ότι το πάχος της κόκκινης κηλίδας του Δία έχει παραμείνει σχετικά σταθερό καθώς η επιφάνειά της συρρικνώνεται. Σε άρθρο που δημοσίευσε στο περιοδικό Nature Physics, η ομάδα περιγράφει πώς εκτίμησε το πάχος του σχηματισμού και γιατί πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να εξαφανιστεί σύντομα.

Ο Δίας ήταν γνωστός από την αρχαιότητα, αλλά μελετήθηκε λεπτομερώς για πρώτη φορά το 1610 από τον Galileo Galilei, ο οποίος ανακάλυψε και τα τέσσερα μεγαλύτερα φεγγάρια του πλανήτη. Η μεγάλη κόκκινη κηλίδα παρατηρήθηκε για πρώτη φορά περίπου 200 χρόνια αργότερα από τον Samuel Heinrich Schwabe. Από τότε, η τεράστια αυτή κηλίδα έχει παραμείνει αντικείμενο περιέργειας και εξέτασης από επαγγελματίες και ερασιτέχνες αστρονόμους. Τα τελευταία χρόνια, έχει καταστεί σαφές ότι πράγματι συρρικνώνεται. Κάποτε είχε μέγιστη διάσταση περίπου τριπλάσια από τη Γη, ενώ σήμερα διπλάσια. Εξαιτίας αυτού, κάποιοι στην κοινότητα των επιστημόνων του διαστήματος έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται εάν η καταιγίδα που δημιουργεί τον εντυπωσιακό αυτό σχηματισμό άρχισε να κοπάζει και αν κάποια μέρα θα εξαφανιστεί εντελώς. Σε αυτή τη προσπάθεια, οι ερευνητές επεδίωξαν να κατανοήσουν καλύτερα το πάχος κηλίδας, το οποίο θα μπορούσε να παράσχει ενδείξεις για την ισχύ της καταιγίδας, και τελικά, εάν είναι πιθανό να εξαφανιστεί.

Το 1979, τα δύο διαστημικά σκάφη Voyager πέρασαν κοντά από τον γιγαντιαίο πλανήτη, δίνοντας στους ερευνητές την ευκαιρία να μετρήσουν την κηλίδα. Οι ερευνητές με αυτή τη νέα έρευνα αναρωτήθηκαν αν το πάχος της έχει αλλάξει από τότε. Αλλά λόγω της αδιαφάνειας της ατμόσφαιρας του Δία, είναι αδύνατο να μετρηθεί άμεσα το πάχος αυτό. Αυτό τους ανάγκασε να χρησιμοποιήσουν έμμεσες μεθόδους, όπως τη δημιουργία μοντέλων μαθηματικών και αριθμητικών προσομοιώσεων - έφτιαξαν ακόμη και μια δίνη σε μια δεξαμενή από πλεξιγκλάς γεμάτη με θαλασσινό νερό. Συγκρίνοντας και αναλύοντας τα αποτελέσματα από τις προσπάθειές τους, κατάφεραν να φτάσουν σε ένα συμπέρασμα – η κηλίδα έχει πάχος περίπου 170 χιλιομέτρων. Σημείωσαν ότι τα αποτελέσματά τους ταιριάζουν πολύ καλά με τις μετρήσεις που ελήφθησαν από τα διαστημικά σκάφη Voyager, υποδηλώνοντας ότι το πάχος της καταιγίδας παρέμεινε σχετικά σταθερό. Στη συνέχεια σχεδιάζουν να ζητήσουν και να συγκρίνουν τα αποτελέσματά τους με τα δεδομένα από το διαστημικό σκάφος της NASA Juno, το οποίο βρίσκεται σε τροχιά περί τον Δία και περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη κάθε 53 ημέρες.

ΠΗΓΗ: https://phys.org/news/2020-03-jupiter-red-thickness-steady-surface.html

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Credit: Kevin Gill. (CC BY 2.0).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πλανήτης Δίας: Η ανατομία ενός γίγαντα!