Σελίδες

Τρίτη 31 Μαρτίου 2020

Ο ωκεανός του Πλούτωνα, πρέπει να είναι παλαιός και βαθύς!


Αν πραγματικά υπάρχει ο πιθανολογούμενος υποθαλάσσιος ωκεανός στον πλανητοειδή Πλούτωνα, τότε θα πρέπει να είναι παλαιός και βαθύς.
Νέες αναλύσεις εικόνων από το διαστημικό σκάφος New Horizons της NASA υποδηλώνουν ότι ο νάνος πλανήτης είχε έναν υπόγειο ωκεανό λίγο καιρό μετά από τον σχηματισμό του πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια ο οποίος περιέβαλε και αλληλεπιδρούσε με τον βραχώδη πυρήνα του.

Αν πράγματι αποδειχθεί αυτό, τότε οι ωκεανοί μπορεί να είναι συνηθισμένοι στην άκρη του ηλιακού συστήματος – και να υποστηρίξουν ακόμα και ζωή. Αυτό πιθανόν «να αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε την ζώνη Kuiper», την περιοχή των παγωμένων αντικειμένων πέρα ​​από την τροχιά του Ποσειδώνα λέει ο πλανητικός επιστήμονας Adeene Denton του Πανεπιστημίου Purdue στη West Lafayette.
Στο πέρασμα του μέσα από τη ζώνη Kuiper το 2015, το New Horizons αποκάλυψε ότι παρά την απόσταση του νάνου πλανήτη, σχεδόν 6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον ήλιο, ο Πλούτωνας έδειξε σημάδια φιλοξενίας ενός ωκεανού υγρού νερού κάτω από ένα παγωμένο επιφανειακό κέλυφος.
Πόσο νερό σε υγρή μορφή μπορεί να βρίσκεται κάτω από το έδαφος του Πλούτωνα, πόσο καιρό υπάρχει εκεί και πόσο από αυτό έχει παγώσει με το χρόνο είναι δύσκολο να το πει κανείς παρατηρώντας μόνο την επιφάνεια. Η νέα έρευνα, η οποία είχε προγραμματιστεί για παρουσίαση την εβδομάδα της 16ης Μαρτίου στην σεληνιακή και πλανητική επιστημονική διάσκεψη στο The Woodlands του Τέξας αλλά ακυρώθηκε, έθετε αυτά τα ερωτήματα.
«Εάν υπάρχει ένας ωκεανός σήμερα, τότε τίθεται το ερώτημα, πότε και πως δημιουργήθηκε» λέει ο πλανητικός επιστήμονας Carver Bierson του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Santa Cruz.
Ο Bierson εξέτασε δύο πιθανές εκδοχές για τον ωκεανό του Πλούτωνα. Αν ο νάνος πλανήτης είχε «κρύο ξεκίνημα», κάθε υπόγειο ύδωρ θα έπρεπε να είχε καταψυχθεί και στην συνέχεια να υγροποιήθηκε από την θερμότητα της διάσπασης των ραδιενεργών στοιχείων του πυρήνα, για να παγώσει και πάλι με την πάροδο του χρόνου. Σε αυτό το σενάριο, ο Bierson αναμένει να δει ρωγμές και κυματισμούς στο παγωμένο κέλυφος του Πλούτωνα από την διαστολή και συστολή του εδάφους καθώς ο πάγος λειώνει και μετατρέπεται σε υγρό νερό και πάλι σε πάγο. Η συστολή λόγω της υγροποίησης θα έκανε τον πάγο να θρυμματίζεται δημιουργώντας ορεινά χαρακτηριστικά, ενώ η διαστολή θα τέντωνε την επιφάνεια προκαλώντας ρήγματα και βαθουλώματα.
Με το δεύτερο σενάριο ο Bierson οραματίστηκε μια «θερμή εκκίνηση», όπου ο ωκεανός θα ήταν υγρός για σχεδόν ολόκληρη την διάρκεια των 4,5 δισεκατομμυρίων ετών του Πλούτωνα. Σε αυτή την περίπτωση, η επιφάνεια θα είχε μόνο ρωγμές από την διάβρωση του νερού και τους κατά τόπους πάγους. Και αυτό ακριβώς εντόπισε ο Bierson και οι συνεργάτες του στις εικόνες του New Horizon, υποδηλώνοντας ότι ο υγρός ωκεανός του Πλούτωνα είναι σχεδόν τόσο παλαιός όσο ο ίδιος ο πλανήτης νάνος.
«Αυτό σημαίνει ότι ίσως ο Πλούτωνας ξεκίνησε την ζωή του ως αρκετά ζεστός», λέει ο Bierson. «Ξεκίνησε με υγρό ωκεανό από πολύ νωρίς».
ΠΗΓΗ: Sciencenews 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Credit: quapan. (CC BY 2.0).

Δεν υπάρχουν σχόλια: