Νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης
αποκάλυψε ότι οι Εποχές των Παγετώνων κατά τη διάρκεια των τελευταίων
εκατομμυρίων ετών έληγαν όταν η γωνία κλίσης του άξονα της Γης πλησίαζε
υψηλότερες τιμές. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων, τα μεγαλύτερα και θερμότερα
καλοκαίρια έλιωναν τα μεγάλα στρώματα πάγου του Βόρειου Ημισφαιρίου, ωθώντας το
κλίμα της Γης σε μια πιο ζεστή «μεσοπαγετώδη» κατάσταση, όπως αυτή που βιώνουμε
τα τελευταία 11.000 χρόνια.
Η μελέτη της υποψήφιας διδάκτορα Petra Bajo
και των συναδέλφων του, έδειξε επίσης ότι οι καλοκαιρινές θερμές περίοδοι ενεργοποιούσαν
αυτούς τους «τερματισμούς παγετώνων» και ο ρυθμός για το λιώσιμο των πάγων ήταν
ανάλογος των θερμοκρασιών.
Οι ερευνητές προσπαθούν ακόμα να καταλάβουν
πόσο συχνά συμβαίνουν αυτές οι περίοδοι και πόσο σύντομα μπορούμε να
περιμένουμε κάποια παρόμοια. Από τα μέσα του 19ου αιώνα, οι
επιστήμονες υποπτεύονταν ότι οι αλλαγές στη γεωμετρία της τροχιάς της Γης είναι
υπεύθυνες για την εμφάνιση και την υποχώρηση των παγετώνων - η αβεβαιότητα
είναι ποια τροχιακή ιδιότητα είναι η πιο σημαντική.
Η μελέτη της Petra Bajo, με τίτλο «Η επιρροή
της κλίσης του άξονα στον τερματισμό των παγετώνων μετά τη Μέση Πλειστόκαινο",
που δημοσιεύθηκε στις 13 Μαρτίου 2020 στο Science, κινείται πιο κοντά στην επίλυση κάποιου από τα μυστήριο του
γιατί οι Εποχές των Παγετώνων τελειώνουν.
Η ομάδα συγκέντρωσε στοιχεία από σταλαγμίτες της
Ιταλίας και από ιζήματα των ωκεανών που εντοπίσθηκαν σε ακτές της Πορτογαλίας.
«Οι συνάδελφοι από το Πανεπιστήμιο του
Cambridge και το Instituto Português do Mar e da Atmosfera της Πορτογαλίας
συνέταξαν λεπτομερή αρχεία για την απόκριση του Βόρειου Ατλαντικού στην
κατάρρευση των στρωμάτων πάγου», δήλωσε ο αναπληρωτής καθηγητής Russell
Drysdale, από την ερευνητική ομάδα. «Μπορέσαμε να εντοπίσουμε στα επίπεδα
ανάπτυξης των σταλαγμιτών τις ίδιες αλλαγές που καταγράφηκαν στα ιζήματα των
ωκεανών. Αυτό μας επέτρεψε να εφαρμόσουμε την χρονολόγηση των σταλαγμιτών στα
αρχεία των ιζηματογενών πετρωμάτων των ωκεανών, τα οποία δεν μπορούν να
χρονολογηθούν για τη χρονική περίοδο που ενδιαφερόμασταν».
Χρησιμοποιώντας τις τελευταίες τεχνικές στη ραδιοχρονολόγηση,
η διεθνής ομάδα καθόρισε την ηλικία δύο τερματισμών παγετωδών περιόδων που
συνέβησαν περίπου 960.000 και 875.000 χρόνια πριν. Οι χρονολογήσεις αυτές
υποδηλώνουν ότι η έναρξη και των δύο τερματισμών ταυτίζονται με την αύξηση της
γωνίας κλίσης του άξονα της γης. Αυτή η αύξηση της γωνίας κλίσης προκαλεί
θερμότερα καλοκαίρια στις περιοχές όπου βρίσκονται τα στρώματα πάγου του
βόρειου ημισφαιρίου προκαλώντας την τήξη τους.
«Και οι δύο τερματισμοί έφτασαν στο αποκορύφωμά τους σε μια εποχή που η θερμότητα του καλοκαιριού στο βόρειο ημισφαίριο πλησίαζε τις μεγαλύτερες τιμές», δήλωσε ο Δρ Drysdale. «Η σύγκριση αυτών των ευρημάτων με προηγούμενα δημοσιευμένα στοιχεία από πιο πρόσφατους τερματισμούς, δείχνει ότι αυτό το μοτίβο ήταν επαναλαμβανόμενο χαρακτηριστικό του τελευταίου εκατομμυρίου ετών».
«Και οι δύο τερματισμοί έφτασαν στο αποκορύφωμά τους σε μια εποχή που η θερμότητα του καλοκαιριού στο βόρειο ημισφαίριο πλησίαζε τις μεγαλύτερες τιμές», δήλωσε ο Δρ Drysdale. «Η σύγκριση αυτών των ευρημάτων με προηγούμενα δημοσιευμένα στοιχεία από πιο πρόσφατους τερματισμούς, δείχνει ότι αυτό το μοτίβο ήταν επαναλαμβανόμενο χαρακτηριστικό του τελευταίου εκατομμυρίου ετών».
Η ομάδα σχεδιάζει να εξετάσει προσεχώς την
περίοδο μετά το Μέσο Πλειστόκαινο (δηλ. πριν από 700.000 χρόνια έως σήμερα)
όταν η μέση χρονική διάρκεια των εποχών των παγετώνων ξαφνικά διπλασιάστηκε.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Credit: Mike Beauregard. (CC BY 2.0). ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πριν από 50 χρόνια, οι επιστήμονες διαπίστωσαν μια ελαφρά παγκόσμια ψύξη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου