Νέες μελέτες επιβεβαιώνουν την ύπαρξη νερού στην Σελήνη!

Το νερό δείχνει να είναι πιο άφθονο στο φεγγάρι από ότι έως τώρα υποψιάζονταν οι επιστήμονες, σύμφωνα με δύο μελέτες που δημοσιεύθηκαν στις 27 Οκτωβρίου 2020 στο Nature Astronomy.

Η εκμετάλλευση του σεληνιακού νερού, θα μπορεί να βοηθήσει στην υποστήριξη μιας μόνιμης ανθρώπινης βάσης και στην μετατροπή του σε καύσιμο πυραύλων (επειδή μπορεί να χωριστεί σε υδρογόνο και οξυγόνο που και τα δύο χρησιμοποιούνται ως καύσιμο), αν και οι προοπτικές αυτές απέχουν πολύ από τις σημερινές δυνατότητες.

Η πρώτη μελέτη, με επικεφαλής τον Casey Honniball του Πανεπιστημίου της Χαβάης, επιβεβαιώνει τις υποψίες παρουσίας νερού στην Σελήνη. Σε προηγούμενες έρευνες, οι ερευνητές είχαν εξετάσει τις συχνότητες της απορροφούμενης ακτινοβολίας και εντόπισαν την παρουσία χημικών ουσιών που ονομάζονται ιόντα υδροξυλίου.

Τα ιόντα υδροξυλίου (OH-) αποτελούν μέρος του μορίου νερού (H2Ο), που σημαίνει ότι ο πάγος ήταν μια πιθανή, αλλά όχι βέβαιη πηγή των υδροξυλίων που εντοπίστηκαν. Αλλά καθώς τα ιόντα υδροξυλίου βρίσκονται και σε πολλές άλλες ενώσεις, η παρουσία πάγου δεν ήταν βέβαιη.

Η νέα έρευνα χρησιμοποίησε μια νέα τεχνική και έδειξε ότι ένα σημαντικό ποσοστό αυτών των υδροξυλίων βρίσκονται πράγματι μέσα σε μόρια πάγου νερού, πιθανά προσκολλημένων στους επιφανειακούς βράχους του φεγγαριού. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να εξαχθούν οι ακριβείς λεπτομέρειες, αλλά η παρουσία μοριακού νερού στην Σελήνη είναι μεγάλη είδηση.

Η δεύτερη μελέτη, με επικεφαλής τον Paul Hayne του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, σημειώνει ότι είναι πιθανό να υπάρχουν περισσότερες "ψυχρές παγίδες" που περιέχουν πάγο από ότι είχε εκτιμηθεί στο παρελθόν.

Μια «ψυχρή παγίδα» είναι μια περιοχή σε μόνιμη σκιά, όπου ο πάγος μπορεί να επιβιώσει επειδή δεν δέχεται ποτέ άμεσο ηλιακό φως και όπου η θερμοκρασία παραμένει αρκετά χαμηλή. Σε άλλες περιοχές, το φως του ήλιου ζεσταίνει τον πάγο, προκαλώντας την εξάχνωσή του. Υπό την σχεδόν μηδενική ατμοσφαιρική πίεση ο συμπαγής πάγος μετατρέπεται απευθείας σε υδρατμούς, οι οποίοι στην συνέχεια συμπυκνώνονται και ξαναπαγώνουν κάπου αλλού.

Η μελέτη έδειξε ότι σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη, υπάρχουν δυνητικά πολύ μεγάλοι αριθμοί από αυτές τις ψυχρές παγίδες (πιθανώς δισεκατομμύρια), μερικές τόσο μικρές με διάμετρο μόλις ένα εκατοστό.

Το ερώτημα που απασχολεί πλέον τους επιστήμονες δεν είναι αν στο φεγγάρι υπάρχει νερό, αλλά πόσο! Οι προηγούμενες εκτιμήσεις, με βάση την ανίχνευση των υδροξυλίων, κυμαίνονταν από 100 εκατομμύρια έως τους 2,9 δισεκατομμύρια τόνους. Σύμφωνα με νέα εκτίμηση, έως και το 30% ορισμένων περιοχών της σεληνιακής επιφάνειας μπορεί να είναι πάγος σε ψυχρές παγίδες.

ΠΗΓΗ: https://sciencex.com/news/2020-10-cool-discovery-moon-ice-sunlit.html?utm_source=nwletter&utm_medium=email&utm_campaign=daily-nwletter

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Credit: emre sbc. (CC BY 2.0).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Γιατί το φεγγάρι φαίνεται μεγαλύτερο όταν είναι κοντά στον ορίζοντα;