Τι τροφοδοτεί την ασυνήθιστη ακτινοβολία του νεφελώματος Medulla Nebula; Το CTB-1 όπως αλλιώς ονομάζεται, είναι ένα διαστελλόμενο κέλυφος αερίου σε απόσταση 1.600 ετών φωτός που προήλθε όταν ένα τεράστιο αστέρι στον αστερισμό της Κασσιόπης εξερράγη πριν από περίπου 10.000 χρόνια.
Ο Πλανήτης 9 ή πλανήτης Χ, εφόσον είναι υπαρκτός συνεχίζει να κρύβεται στο σκοτάδι. Τώρα, οι επιστήμονες επανεξετάζουν παλαιότερα δεδομένα για το αντικείμενο αυτό που πολλοί έχουν πειστεί για την ύπαρξή του αλλά παραμένει δύσκολο να βρεθεί.
Η Susan Iglesias-Groth του Ινστιτούτου Αστροφυσικής των Καναρίων (IAC) και η Martina Marín-Dobrincic του Πολυτεχνείου της Καρθαγένης, ανακάλυψαν έναν θησαυρό από πρεβιοτικά μόρια στην περιοχή του νέφους του Περσέα! Δυνητικά χρησιμεύουν ως βασικά δομικά στοιχεία για το σχηματισμό ζωής στους πλανήτες, ανοίγοντας συναρπαστικές νέες δυνατότητες στην έρευνα της αστροχημείας και της εξωβιολογίας.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα εντελώς άγνωστο μέχρι τώρα φεγγάρι στην άκρη του ηλιακού μας συστήματος, πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα! Το φεγγάρι, το οποίο έχει διάμετρο περίπου 160 χιλιόμετρα, βρέθηκε να περιφέρεται γύρω από το νάνο πλανήτη Makemake, τον δεύτερο λαμπρότερο παγωμένο μικρό πλανήτη μετά τον Πλούτωνα, στη ζώνη Kuiper.
Το άστρο Gliese 710, γνωστό και ως HIP 89825, βρίσκεται σε απόσταση 62,3 έτη φωτός στον αστερισμό Serpens Cauda (δηλαδή όπως αποδίδεται «στην ουρά του φιδιού»). Παρόλο που αστρονομικά θεωρείται «κοντά» είναι ορατό μόνο με τηλεσκόπιο. Είναι ένα πορτοκαλί αστέρι με μάζα περίπου το 60% της μάζας του ήλιου. Όμως, σε λίγα –πάλι σε σχέση με τα αστρονομικά μεγέθη- αυτό το άστρο θα είναι ο πλησιέστερος γείτονάς μας!
Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA/ESA/CSA τράβηξε μια εκπληκτική εικόνα του παγωμένου γίγαντα του ηλιακού συστήματος, του πλανήτη Ουρανού. Η νέα εικόνα παρουσιάζει εντυπωσιακούς δακτυλίους καθώς και φωτεινά χαρακτηριστικά στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Τα δεδομένα του Webb καταδεικνύουν την άνευ προηγουμένου ευαισθησία του διαστημικού τηλεσκοπίου αποκαλύπτοντας τους πιο αχνούς δακτυλίους σκόνης του πλανήτη, οι οποίοι έχουν απεικονιστεί μόνο δύο φορές έως τώρα: από το διαστημόπλοιο Voyager 2 όταν πέρασε δίπλα από τον πλανήτη το 1986 και το Παρατηρητήριο Keck με προηγμένα οπτικά συστήματα.
