Θα μπορούσε ο υποθετικός πλανήτης-9 να είναι μια αρχέγονη μαύρη τρύπα;

Υπάρχουν οκτώ κλασικοί πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα, από τον ταχύτατο Ερμή έως τον μακρινό Ποσειδώνα. Υπάρχουν επίσης πολλοί νάνοι πλανήτες, όπως ο Πλούτωνας και η Δήμητρα. Ενώ οι αστρονόμοι συνεχίζουν να βρίσκουν όλο και περισσότερους νάνους πλανήτες, υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι ακόμα ένας μεγάλος πλανήτης θα μπορούσε να βρίσκεται κάπου πολύ πέρα ​​από τον Ποσειδώνα.

Αυτός ο Πλανήτης 9 θεωρείται σαν μία «υπέρ-Γη», με περίπου πέντε φορές τη μάζα του πλανήτη μας, κάτι που θα τον έκανε να έχει σχεδόν διπλάσιο μέγεθος από την Γη. Ωστόσο, παρά τις έρευνες για τον πλανήτη αυτόν, δεν έχει βρεθεί τίποτα ακόμη.

Ίσως ο πλανήτης 9 δεν ανακαλύφθηκε ακόμα, διότι απλά δεν υπάρχει. Τα στοιχεία για την ύπαρξή του δεν είναι πολύ ισχυρά. Προέρχονται κυρίως από στατιστικές αναλύσεις των τροχιών μικρών σωμάτων στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα. Η ιδέα είναι ότι η βαρυτική έλξη του Πλανήτη 9 προκαλεί μια ομαδοποίηση του προσανατολισμού των τροχιών των μικρών αυτών σωμάτων. Ωστόσο, η ομαδοποίηση που παρατηρείται θα μπορούσε να οφείλεται σε άλλες αιτίες.

Εάν υπάρχει ο πλανήτης 9, είναι λίγο περίεργο που δεν βρέθηκε ακόμα. Οι έρευνες του ουρανού είναι αρκετά ευαίσθητες ώστε να εντοπίσουν έναν πλανήτη του μεγέθους του. Είναι πιθανό ο πλανήτης να είναι πιο μακρινός από ό, τι πίστευαν οι αστρονόμοι ή να έχει ένα πολύ χαμηλό albedo (ανακλαστικότητα), αλλά οι παρατηρήσεις αρχίζουν να αποκλείουν ορισμένα από αυτά τα ενδεχόμενα. Υπάρχει, ωστόσο, μια πολύ πιο ριζοσπαστική ιδέα. Τι γίνεται αν ο πλανήτης 9 δεν έχει παρατηρηθεί επειδή δεν είναι πλανήτης; Τι γίνεται αν πρόκειται για μια αρχέγονη μαύρη τρύπα;

Οι αρχέγονες μαύρες τρύπες είναι υποθετικά αντικείμενα που σχηματίστηκαν κατά τις πρώτες στιγμές της μεγάλης έκρηξης. Εάν υπάρχουν, θα είναι σχετικά μικρές ώστε να έχουν τη μάζα ενός πλανήτη και όχι ενός άστρου. Εάν ο πλανήτης 9 είναι μια αρχέγονη μαύρη τρύπα, τότε θα είναι περίπου στο μέγεθος ενός μήλου. Αυτό θα τον έκανε πολύ μικρό και σκοτεινό να εντοπισθεί με τα σημερινά τηλεσκόπια μας. Ωστόσο, δεδομένου ότι θα επιδρούσε βαρυτικά στα κοντινά αντικείμενα, μπορεί να υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να το βρεθεί.

Ένας τρόπος θα ήταν να αποσταλεί έναν στόλος μικροσκοπικών διαστημικών ανιχνευτών προς την προβλεπόμενη γενική του κατεύθυνση. Σε μια νέα δημοσίευση, ο Edward Witten υποστηρίζει ότι τα μικροσκοπικά διαστημικά σκάφη, μάζας περίπου 100 γραμμαρίων θα μπορούσαν να προγραμματισθούν να μεταδίδουν ένα περιοδικό σήμα. Εάν κάποιο από αυτά φτάσει στην περιοχή της μαύρης τρύπας, τα χρονικά διαστήματα μεταξύ των σημάτων θα διασταλούν από τη βαρύτητά της.

Το μειονέκτημα αυτής της ιδέας είναι ότι τα σήματα θα πρέπει να χρονομετρούνται με ακρίβεια ατομικού ρολογιού και προς το παρόν δεν υπάρχουν ατομικά ρολόγια αρκετά μικρά για να χωρέσουν σε έναν ανιχνευτή μόλις 100 γραμμαρίων. Μια διαφορετική ομάδα πρότεινε μια εναλλακτική λύση, σύμφωνα με την οποία οι ανιχνευτές θα έστειλαν ένα απλό σήμα και τα ραδιοτηλεσκόπια υψηλής ανάλυσης θα μετρούσαν τη μετατόπιση των τροχιών τους. Όμως μια τρίτη ομάδα υποστηρίζει ότι οι διάφορες επιδράσεις όπως ο ηλιακός άνεμος θα υπερισχύσουν και θα σκεπάσουν τυχόν βαρυτικές επιδράσεις.

Όλες αυτές είναι αρκετά προχωρημένες ιδέες. Εάν υπάρχει ένας πλανήτης που κρύβεται στην άκρη του ηλιακού μας συστήματος, το πιθανότερο είναι ότι δεν είναι μια μαύρη τρύπα, πράγμα που σημαίνει ότι θα παρατηρηθεί τελικά. Αλλά μερικές φορές οι επιστήμονες, είναι αναγκασμένοι να αποκλείουν τις ριζοσπαστικές ιδέες για να μπορέσουν να βρουν την σωστή λύση.

ΠΗΓΗ: https://phys.org/news/2020-05-theorized-planet-primordial-black-hole.html?utm_source=nwletter&utm_medium=email&utm_campaign=daily-nwletter

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο μακρινός και σκοτεινός υποθετικός πλανήτης 9. Kevin Gill. (CC BY 2.0).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 139 νέα αντικείμενα ανακαλύφθηκαν πέρα από τον Ποσειδώνα!