Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 26 Μαΐου 2022 στο περιοδικό Science, μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Cardiff μπόρεσε να προσδιορίσει πώς ακριβώς η κλίση και η ταλάντευση της Γης καθώς περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο έχει επηρεάσει το λιώσιμο των στρωμάτων πάγου στο βόρειο ημισφαίριο της Γης κατά τα τελευταία 2 εκατομμύρια χρόνια περίπου.
Οι επιστήμονες γνώριζαν εδώ και καιρό ότι η μείωση των τεράστιων στρωμάτων πάγου του Βορείου Ημισφαιρίου είναι αποτέλεσμα αλλαγών στη γεωμετρία της τροχιάς της Γης γύρω από τον Ήλιο. Υπάρχουν δύο σημαντικές κινήσεις της Γης που μπορούν να επηρεάσουν το λιώσιμο των πάγου: η λοξότητα του άξονα και η μετάπτωση.
Η λοξότητα είναι η γωνία κλίσης του άξονα περιστροφής της Γης καθώς ταξιδεύει γύρω από τον Ήλιο και είναι ο λόγος που έχουμε διαφορετικές εποχές. Η μετάπτωση είναι ο τρόπος με τον οποίο η Γη ταλαντεύεται καθώς περιστρέφεται, όπως ακριβώς και μια σβούρα. Αυτή η ταλάντωση κάνει το βόρειο ημισφαίριο να είναι πιο κοντά στον Ήλιο και άλλες φορές το νότιο ημισφαίριο να είναι πιο κοντά, που σημαίνει ότι περίπου κάθε 10.000 χρόνια το ένα ημισφαίριο θα έχει θερμότερα καλοκαίρια σε σύγκριση με το άλλο, πριν αλλάξει και πάλι η θέση τους.
Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια, οι συνδυασμένες επιδράσεις της λοξότητας και της μετάπτωσης στην μείωση ή και στην απώλεια των στρωμάτων πάγου του Βορείου Ημισφαιρίου έχουν οδηγήσει, μέσω περίπλοκων αλληλεπιδράσεων εντός του κλιματικού συστήματος, σε κύκλους των εποχών των παγετώνων που διαρκούν περίπου 100 χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο, πριν από 1 εκατομμύριο χρόνια, σε μια περίοδο γνωστή ως πρώιμο Πλειστόκαινο, η διάρκεια των κύκλων των εποχών των παγετώνων ελεγχόταν μόνο από την λοξότητα και αυτοί οι κύκλοι ήταν σχεδόν ακριβώς 41.000 χρόνια. Για δεκαετίες, οι επιστήμονες ήταν προβληματισμένοι στο γιατί η μετάπτωση δεν έπαιζε πιο σημαντικό ρόλο στους κύκλους των εποχών των παγετώνων κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Στη νέα τους μελέτη, η ομάδα του Πανεπιστημίου του Cardiff αποκάλυψε νέα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η μετάπτωση έπαιξε πράγματι κάποιο ρόλο κατά την πρώιμη Πλειστόκαινο. Τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι τα πιο έντονα καλοκαίρια, λόγω της μετάπτωσης, προκαλούσαν πάντα την τήξη των πάγων του βόρειου ημισφαιρίου, αλλά πριν από 1 εκατομμύριο χρόνια, αυτά τα γεγονότα ήταν λιγότερο έντονα και δεν οδήγησαν στην πλήρη απώλεια των στρωμάτων πάγου.
Ο βασικός συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Stephen Barker, της Σχολής των Γήινων και Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Cardiff, λέει ότι τα στρώματα πάγου του πρώιμου Πλειστόκαινου στο βόρειο ημισφαίριο ήταν μικρότερα από τα πιο πρόσφατα αντίστοιχά τους και περιορίζονταν σε μεγαλύτερα γεωγραφικά πλάτη όπου τα αποτελέσματα της λοξότητας κυριαρχούν Αυτό εξηγεί πιθανώς γιατί χρειάστηκε τόσο πολύς χρόνος για να βρούμε στοιχεία για το ρόλο της μετάπτωσης κατά το πρώιμο Πλειστόκαινο. Αυτά τα ευρήματα είναι το επιστέγασμα μιας μεγάλης προσπάθειας, που περιλαμβάνει περισσότερα από 12 χρόνια επίπονης εργασίας στο εργαστήριο για την επεξεργασία σχεδόν 10.000 δειγμάτων πάγου και την ανάπτυξη μιας σειράς νέων αναλυτικών προσεγγίσεων. Η ομάδα μπόρεσε επιτέλους να λύσει ένα μόνιμο πρόβλημα της παλαιοκλιματολογίας και τελικά να συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση του κλιματικού συστήματος της Γης.
Η βελτίωση της κατανόησης της δυναμικής του κλίματος της Γης, ακόμη και στο μακρινό παρελθόν, είναι ζωτικής σημασίας εάν ελπίζουμε να προβλέψουμε κλιματικές αλλαγές για το μέλλον. Πιθανά πολλές κλιματικές αλλαγές να είναι ανθρωπογενείς, αλλά υπάρχει μόνο ένα κλιματικό σύστημα και πρέπει να το καταλάβουμε όσο το δυνατόν καλύτερα.
ΕΙΚΟΝΑ: Credit: NASA Goddard SpaceFlight Center. (CC BY 2.0).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο Αρκτικός Ωκεανός άρχισε να θερμαίνεται πολύ νωρίτερα από ότι οι επιστήμονες πίστευαν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου