Σελίδες

Τρίτη 14 Απριλίου 2020

Τελικά τι μπορεί να είναι ο Oumuamua;


Μία ακόμα θεωρία παρουσιάσθηκε για τον πρώτο γνωστό διαστημικό επισκέπτη του ηλιακού μας συστήματος, με προέλευση έξω από αυτό. Το αινιγματικό ουράνιο αντικείμενο που είναι γνωστό ως «Oumuamua» μπορεί να είναι θραύσμα ενός πλανήτη που κατακερματίσθηκε από τη βαρύτητα του αστεριού του, σύμφωνα με τους ερευνητές μιας δημοσίευσης στο Nature Astronomy στις 13 Απριλίου 2020.

Από τότε που ο «Oumuamua εμφανίστηκε στο ηλιακό μας σύστημα το 2017, οι αστρονόμοι προσπάθησαν να εξηγήσουν την προέλευσή του, με μια ευρεία γκάμα θεωριών, από ότι μπορεί να είναι ένας αστεροειδής, ένας κομήτης ή ακόμη και ένα εξωγήινο διαστημικό σκάφος!
Αναζητώντας άλλες εξηγήσεις, οι αστρονόμοι Γιουν Ζανγκ του Côte d’Azur Observatory της Νίκαιας της Γαλλία και ο Ντάγκλας Λιν του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, ανέπτυξαν προσομοιώσεις ηλεκτρονικών υπολογιστών, στις οποίες τα πλανητικά σώματα διέγραφαν τροχιές πολύ κοντά στα γονικά τους αστέρια.
Από αυτές τις προσομοιώσεις, διαπιστώθηκε ότι αντικείμενα μεγέθους από κομήτες έως βραχώδεις πλανήτες μπορεί να περιστρέφονται γύρω από σχετικά μικρής μάζας αστέρια. Οι παραπάνω επιστήμονες διαπίστωσαν ότι εάν αυτά τα σώματα έρχονται επανειλημμένα σε απόσταση περίπου 600.000 χιλιομέτρων από το αστέρι τους - σχεδόν 80 φορές πιο κοντά από όσο ο πλανήτης Ερμής φτάνει στον ήλιο μας - τότε η βαρύτητα του αστεριού κατακερματίζει τα αντικείμενα και εκτοξεύει κάποια από τα θραύσματα στον διαστρικό χώρο.
Εάν ο Oumuamua ήταν ένα τέτοιο θραύσμα, αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει το περίεργο σχήμα του, την ανατροπή που παρουσιάζει κατά την κίνησή του και το γιατί επιταχύνθηκε καθώς φεύγει από το ηλιακό σύστημα. Τα προσομοιωμένα πλανητικά θραύσματα τείνουν να έχουν σχήμα πούρου, παρόμοιο με τον Oumuamua. Και ένα τέτοιο θραύσμα θα μπορούσε να διατηρήσει παγωμένο νερό βαθιά μέσα του, λένε οι ερευνητές. Ο πάγος θα μπορούσε να παραγάγει υδρατμούς, καθώς ο Oumuamua θερμάνθηκε από τον ήλιο μας. Αν οι υδρατμοί διαφεύγουν μέσω των πόρων του βράχου, θα μπορούσε το σώμα να είχε συμπεριφερθεί ως ένας φυσικός πύραυλος, δίνοντας στον φευγαλέα επισκέπτη μας μια μικρή ώθηση που τον επιτάχυνε καθώς απομακρυνόταν από τον ήλιο.
Αυτή η ιστορία προέλευσης είναι εύλογη που συνδέει τις «περίεργες ιδιότητες του Oumuamua με τον σχηματισμό πλανητών σε ολόκληρο τον γαλαξία», λέει ο Gregory Laughlin, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο Yale που δεν συμμετείχε σε αυτήν τη μελέτη. 
Ωστόσο, ο αστρονόμος του Χάρβαρντ Avi Loeb βλέπει πολλά κενά σε αυτή την θεωρία. Για να υπολογίσουμε τον εκτιμώμενο αριθμό αντικειμένων που μοιάζουν με τον Oumuamua που θα πρέπει να κινούνται μέσα στον γαλαξία μας, «χρειάζεται ένα μέσο αστέρι να παράγει περίπου ένα τετράκις εκατομμύριο τέτοια αντικείμενα». Αλλά ο πλανητικός τεμαχισμός θα πρέπει να είναι ένα σπάνιο φαινόμενο, αφού απαιτεί από τα σώματα αυτά να περνούν πολύ κοντά από ένα αστέρι, χωρίς όμως να καταπίνονται από αυτό. «Τα στατιστικά στοιχεία τέτοιων γεγονότων καθιστούν το προτεινόμενο σενάριο απίθανο», λέει ο Loeb.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Καλλιτεχνική απόδοση του Oumuamua . Credit: ESO/M. Kornmesser (CC BY 2.0).

Δεν υπάρχουν σχόλια: