Μία κίνηση ολίσθησης, ο τύπος κίνησης που είναι κοινός στο γνωστό ρήγμα του Αγίου Ανδρέα της Καλιφόρνιας, αναφέρθηκε πρόσφατα ότι πιθανόν συνέβη στον Τιτάνα, τον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου. Νέα έρευνα, με επικεφαλής πλανητικούς επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης στο Mānoa School of Ocean and Earth Science and Technology (SOEST), υποδηλώνει ότι αυτή η τεκτονική κίνηση είναι ενεργή στον Τιτάνα, παραμορφώνοντας την παγωμένη του επιφάνεια.
Σε πολλούς ωκεάνιους κόσμους, για παράδειγμα στην Ευρώπη του Δία και στον Εγκέλαδο του Κρόνου, τα ρήγματα ολίσθησης είναι καλά τεκμηριωμένα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η κίνηση κατά μήκος αυτών των ρηγμάτων προκαλείται από τις διακυμάνσεις στις ημερήσιες παλιρροϊκές δυνάμεις - το σπρώξιμο και το τράβηγμα που προκαλεί η βαρύτητα από τη σχετική κίνηση ενός δορυφόρου γύρω από τον πλανήτη του.
Ο Τιτάνας έχει μια παχιά σκληρή κρούστα από παγωμένο νερό. Επιπλέον ο Τιτάνας είναι το μόνο μέρος πέρα από τη Γη, που είναι γνωστό ότι έχει λίμνες και θάλασσες στην επιφάνειά του. Ωστόσο, οι λίμνες και οι θάλασσες του Τιτάνα δεν αποτελούνται από νερό, αλλά από υδρογονάνθρακες, όπως το μεθάνιο και το αιθάνιο. Με περιορισμένα διαθέσιμα δεδομένα παρατήρησης, η Liliane Burkhard, υποψήφια διδάκτορας και μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Τμήμα Επιστημών της Γης στο SOEST, και συνεργάτες της εξέτασαν τη δυνατότητα τεκτονικής ολίσθησης με χρήση μοντέλων ρηγμάτων με βάση τη φυσική. Οι υπολογισμοί του μοντέλου λαμβάνουν υπόψη τις παλιρροϊκές δυνάμεις στον Τιτάνα, τους προσανατολισμούς των υποψήφιων ρηγμάτων, τις ιδιότητες του φλοιού (συμπεριλαμβανομένης της πίεσης του υγρού στους πόρους του πάγου) και την δύναμη που απαιτείται για να προκληθεί αστοχία ή ρωγμή στο υλικό της επιφάνειας. «Ο Τιτάνας είναι μοναδικός επειδή είναι ο μόνος γνωστός δορυφόρος που έχει σταθερά στοιχεία σε υγρή φάση στην επιφάνειά του», δήλωσε η Burkhard. «Συνεπώς, δικαιούμαστε να ενσωματώσουμε τις πιέσεις των ρευστών στους πόρους του πάγου στους υπολογισμούς μας, που μπορούν να μειώσουν τη διατμητική αντοχή του παγωμένου φλοιού και μπορούν να παίξουν βασικό ρόλο στην τεκτονική εξέλιξη του Τιτάνα».
Σε αυτή τη νέα μελέτη, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ένας συνδυασμός ημερήσιων παλιρροϊκών δυνάμεων και πιέσεων των υγρών στους πόρους του πάγου προκαλεί την αστοχία των ρηγμάτων στον Τιτάνα. Επιπλέον, τα ρήγματα κοντά στον ισημερινό με κατεύθυνση ανατολής - δύσης είναι ιδανικά προσανατολισμένα για πιθανή βλάβη. «Αυτή είναι μια συναρπαστική αποκάλυψη», είπε η Burkhard. «Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι υπό αυτές τις συνθήκες, η διατμητική αστοχία δεν είναι μόνο δυνατή, αλλά μπορεί να είναι ένας ενεργός μηχανισμός παραμόρφωσης στην επιφάνεια και στο εσωτερικό του Τιτάνα και θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμεύσει ως δίοδος για την ανύψωση υγρών από το υπέδαφος. Μπορεί δυνητικά να διευκολύνει τη μεταφορά και ανανέωση υλικών που επηρεάζουν τη βιωσιμότητα».
Στο μέλλον, η Burkhard ελπίζει να διεξάγει περισσότερη έρευνα για την παραμόρφωση όχι μόνο του Τιτάνα αλλά και άλλων παγωμένων φεγγαριών για να αποκαλύψει την τεκτονική ιστορία και τις αστροβιολογικές επιπτώσεις της. Αρκετές αποστολές τηλεπισκόπησης έχουν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν μέσα στα επόμενα χρόνια για να ερευνήσουν τον Γανυμήδη (ESA JUICE, 2022), την Ευρώπη (NASA Clipper, 2024) και τον Τιτάνα (NASA Dragonfly, 2027). «Ο συνδυασμός νέων παρατηρήσεων με τις τεχνικές μοντελοποίησης, θα ενισχύσει την κατανόησή μας για τον φαινόμενο του παγωμένου φλοιού που παρατηρείται σε αρκετούς δορυφόρους και θα εντοπίσει την καλύτερη τοποθεσία για εξερεύνηση από μια μελλοντική αποστολή προσεδάφισης και πιθανώς πρόσβασης στον εσωτερικό ωκεανό», πρόσθεσε.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Η παγωμένη επιφάνεια του Τιτάνα κάτω από την παχιά ατμόσφαιρα, με σχηματισμούς επιφανειακών στοιχείων σε υγρή μορφή. Credit: Kevin Gill. (CC BY 2.0).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο Τιτάνας έχει τα συστατικά της ζωής, αλλά χρειάζεται διαφορετική συνταγή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου